Jasone: Επιστροφή στις ρίζες – Περισσότεροι από 40 Graffiti Artists έρχονται στη Σκρα για το Σαββατοκύριακο (φώτο - βίντεο)

Ο θρυλικός graffiti artist από την Καλαμαριά συμπληρώνει 30 χρόνια στο χώρο και καλεί άπαντες στην πλατεία Σκρα για ένα διήμερο street art event χωρίς προηγούμενο.




Γονατιστός, φορώντας μια φούτερ με κουκούλα και κρατώντας μαρκαδόρους και σπρέι στα χέρια, όπως συνηθίζει τα τελευταία 30 και χρόνια, ο “Jasone”, ο πιο ολοκληρωμένος καλλιτέχνης του graffiti για τους συγκρατημένους, «πατέρας του graffiti» στην Ελλάδα για τους «μπασμένους» στο είδος, δε σταματά στιγμή να δημιουργεί. Βιάζεται να τελειώσει ένα τελευταίο σχέδιο πριν την πρώτη του solo έκθεση που ξεκινά σήμερα στη Σβώλου 39,στο Κέντρο. Παράλληλα ετοιμάζεται πυρετωδώς για το μεγάλο event στην Πλατεία Σκρα το διήμερο 20-21 Απριλίου.

Ο Δημήτρης Μπαϊρακταρίδης και οι SGB, οι Skra Ghetto Boys, οι οποίοι ξεκίνησαν να ρίχνουν χρώμα στους γκρίζους τοίχους στο μέρος που πέρασαν ως μαθητές τα πιο όμορφα χρόνια τους, ενώνονται ξανά για χάρη της Καλαμαριάς. Το Skra Project, θα ΖΩγραφίσει, όπως λέει χαρακτηριστικά και ο ίδιος, τρία ιστορικά σχολεία της πόλης, το 5ο και το 13ο Δημοτικά Σχολεία Καλαμαριάς, καθώς και το 27ο Νηπιαγωγείο.

«Τι θα γίνει το Σαββατοκύριακο στη Σκρα; Χαμός! Θα υπάρχει φυσικά η απαραίτητη μουσική στους ήχους της ραπ, ενώ από την πλευρά των μη γκραφιτάδων θα υπάρχει ένα bazaar με τη συμμετοχή σχολείων. Κάτσε τώρα τελειώνω και θα στα πω», λέει στο Γιάννη Γκουμάκη για το Kalamaria24.gr ο Δημήτρης.

Από το Σάββατο το πρωί και για δυο συνεχόμενα 24ωρα, η πλατεία Σκρα θα μετατραπεί σε έναν υπαίθριο καμβά πρωτοπορίας και έμπνευσης, με τη συμμετοχή 40 και πλέον Ελλήνων επί το πλείστον graffiti artists από κάθε γωνιά της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου, σε ένα κάλεσμα άνευ προηγουμένου, όπως υποστηρίζει.

 

«Το event αυτό το κάνουμε κυρίως για να ξεκολλήσουν τα παιδιά από τα κινητά και να δουν κάτι διαφορετικό, να δούνε πώς μεγαλώσαμε και εμείς και ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από το κινητό τα social media, το instagram και το tik tok. Υπάρχει ο “δρόμος” και εκεί θέλουμε να τα φέρουμε. Θα έχει παιδάκια και από τα τρία σχολεία αλλά και από άλλα σχολεία της Καλαμαριάς. Εμείς σε αυτά που κάνουμε τα θέλουμε εννοείται τα παιδιά μέσα στα πόδια μας, οπότε φυσικά και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα», αναφέρει. 

Πότε ξεκίνησες να ζωγραφίζεις;

«Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από την ηλικία των 10. Αυτό που με έκανε ουσιαστικά graffiti writer ήταν η ενασχόληση μου με το hip hop. Θα καταλάβεις γιατί το λέω αυτό. Άρχισα να ακούω hip hop το 1984 με το breakdance στην πόλη της Αλεξανδρούπολης όπου διαμέναμε τότε γιατί ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός εκεί. Ερχόμενοι το 1987 Θεσσαλονίκη μου πήρε δίσκο ένα δώρο στον οποίο μέσα υπήρχε το κομμάτι “Walk this way”, των Aerosmith με τους Run-DMC. 

 

Εφόσον έχω φάει το κόλλημα λοιπόν με το breakdance, τρώω ακόμα ένα με rap και hip hop. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι το hip hop δεν είναι μόνο ο χορός ή το rap. Είναι όλα μαζί. Το deejaying, το breakdance το graffiti, και το να ραπάρεις. Μια κουλτούρα που τα περιλαμβάνει όλα. Έχοντας λοιπόν μπει ως νεαρός τότε σε μια τέτοια κουλτούρα, το 1990 έδειξε η ΕΡΤ το ντοκιμαντέρ “Style Wars” το οποίο αναφέρεται στη διετία 1980-1982 όπου υπήρξε ένας οργασμός δημιουργίας graffiti στα τρένα της Νέας Υόρκης. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι η αιτία που το 99,9% των γκραφιτάδων στον κόσμο, ξεκίνησαν και συνεχίζουν να βάφουν. Ήταν βιβλίο με τίτλο “subway art”, το οποίο έγινε ντοκιμαντέρ.

Ξεκινήσαμε κάνοντας tags, μαρκάροντας ουσιαστικά την περιοχή μας ως οπαδοί των ομάδων μας. Καθένας δηλαδή έγραφε το όνομά του, βάζοντας πίσω και ένα νούμερο το οποίο δήλωνε τη θύρα της ομάδας που υποστηρίζει. Το graffiti με αυτή τη φόρμα που έχει πάνω κάτω ως σήμερα, δηλαδή με χαρακτήρες, γραμμές, γράμματα, στυλ και λοιπά, ξεκίνησε το 1989 με 1990. Το graffiti είναι η εξέλιξη της απλής υπογραφής καταδεικνύοντας ουσιαστικά την ανάγκη εγώ να γίνω καλύτερος από σένα. Δεν είναι αυτοσκοπός, είναι η ανάγκη να εξελιχθείς για να την “πεις” στον άλλον. Έτσι αποκτάς και το respect. Δεν "βάφουμε" απλά. Αυτό το κάνουν οι άμπαλοι. Αυτό το graffiti εδώ που βλέπεις έξω από το γήπεδο του Απόλλωνα δεν θα το πειράξει κανένας επειδή εγώ είμαι 30 χρόνια σε αυτό το χώρο και έχω πλέον το respect».

Γιατί στη Σκρα και όχι κάπου αλλού;

Η Σκρα είναι γειτονιά μας, πλατεία μας, από κει που ξεκίνησε. Κάνουμε ουσιαστικά ένα κάλεσμα για τα χρόνια σαν παρέα και για τα δικά μου 30 χρόνια στο χώρο του graffiti. Με το που επανήλθαμε μετά τον Κορονοϊό, και μετά το χαμό ενός δικού μου προσώπου, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, το πακέτο ανησυχίας ήρθε στην πόρτα μου. Δεν χρειάστηκε πολύ. Έχω περίπου ένα μήνα που το οργανώνω. Δεν είναι ένα φεστιβάλ open call. Έρχονται εδώ άτομα που γράψαν ιστορία, παγκοσμίου φήμης, ανάμεσα τους o Αρτέμης, o Ευθύμης – bring the TXC back – Raiden, Ino, Insane, Jasone, Liv2, Sake, Dask και άλλοι εκλεκτοί και είναι ένα μπάτζετ που έχει ξεπεράσει τα 40.000 ευρώ. Πήρα 30-40 τηλέφωνα, που τα περισσότερα ήταν σταθερά γιατί τα χω από τότε που ήμασταν παιδιά. Τα σήκωσαν οι μανάδες και τους κάλεσα. Κάποιοι πήρανε κι από μόνοι τους τηλέφωνο. Δεν είπαμε κανέναν όχι. Κάποιοι έχουν οικογένειες, παιδιά, επιχειρήσεις, άλλοι είναι tattoo artists. Όλοι Έλληνες οι οποίοι μπορεί να μη μένουν στην Ελλάδα. Έχουμε παιδιά που θα ‘ρθούνε από Έβρο μέχρι Πελοπόννησο. Κάποιοι μεταξύ τους μπορεί να έχουν beef αλλά μπροστά σε αυτό το κάλεσμα τελειώνουν αυτά. Όλοι θα δώσουν το παρόν. Γενιές θα εμπνευστούν από αυτό και αυτό είναι και που θέλουμε. Τα παιδιά δηλαδή να σταματήσουν έστω για δύο μέρες και ίσως και περισσότερο μετά από το event να είναι σκυμμένα πάνω από το κινητό και τα social media και να δούνε ότι υπάρχει και ο δρόμος.

Είδα ότι τη δράση την υποστηρίζει και ο Δήμος Καλαμαριάς και όχι απλά την υποστηρίζει. Η Αράπογλου, η Δήμαρχος είναι μέλος στους Skra Ghetto Boys. Ή μάλλον είναι Skra Ghetto Girl. Αυτό πως προέκυψε;

«Την επαφή ουσιαστικά μας δημιούργησε ο γιος της Αράπογλου. Ανέβασα εγώ την κάρτα του καλού μου φίλου του Λάζαρου του Τανταλίδη προεκλογικά ως post στο προφίλ μου στα σόσιαλ, που κατέβαινε υποψήφιος μαζί της. Εγώ άμα με ξέρεις, ξέρεις ότι δεν έχω καμία όρεξη να ασχολούμαι με τέτοια. Αλλά το ανέβασα. Το είδε ο γιος Αράπογλου ο οποίος ζει στη Ζυρίχη απέναντι από το στούντιο ενός άλλου μέλους των Skra Ghetto boys, το είπε στη μαμά και έτσι δημιουργήθηκε η επαφή. Πριν λίγες μέρες στο meeting που κάναμε τα είπαμε, είπαν αν χρειαζόμαστε κάτι κλπ και ότι θα συνδράμουν. Τόσα χρόνια πριν τίποτα. Κάπου αναρωτιέσαι κιόλας, "χρειαζόταν γυναίκα δήμαρχος ρε φίλε να ενδιαφερθεί λίγο";»


Για πολλούς θεωρείσαι αυτός που έφερε το graffiti στη χώρα. Μετά από τόσα χρόνια ποιος θα έλεγες ότι είσαι και ποιοι είναι οι Skra Ghetto Boys;

«Οι Skra Ghetto Boys είναι το παλιότερο ενεργό crew γκραφιτάδων στη χώρα. Μπροστά σας είναι κάποιος ο οποίος έφερε το graffiti στην Ελλάδα. Μιλάμε δηλαδή για ιστορία. Και όχι μόνο για ιστορία. Στο Γ' εξάμηνο στη σχολή της Aρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο, στο βιβλίο "Σύγχρονη Τέχνη στην Ελλάδα", αναγράφεται το όνομα και το έργο του ανθρώπου που έχετε μπροστά σας. Και φωτογραφία με τοίχο του. Με έχει πει καθηγήτρια πανεπιστημίου ότι στις εξετάσεις αν δε γραφτεί το όνομα σου "έτσι", κόπηκε ο φοιτητής. Δηλαδή πρέπει να με διαβάσεις για να πάρεις πτυχίο αρχιτέκτονα. Το αντιλαμβάνεσαι; Με έπιασε τις προάλλες η διευθύντρια απ' το σχολείο στη Σκρα που θα βάψουμε η οποία ήταν σκεπτική, αν θα κάνω αυτό που πρέπει, μην κάνω κάτι που θα τρομάξει τα παιδιά κλπ. Τη λέω ότι στην αυλή σας το graffiti που κοιτάνε κάθε μέρα τα παιδιά, είναι το αρχαιότερο. Πλέον η Καλαμαριά και η πλατεία Σκρα έχει τουρισμό από αυτό το graffiti. Πέρσι ήρθαν 3 άτομα από το Λος Άντζελες στη Θεσσαλονίκη για το “Meeting of Styles” το οποίο είναι παγκόσμιος θεσμός. Μόλις κατέβηκαν τα τσακάλια είπαν "πάτε μας στη Σκρα". Το διανοείσαι;»

Γιατί το κάνεις και πόσο θα συνεχίσεις να το κάνεις; Τι «κερδίζεις» μέσα από το graffiti και τι κερδίζουν όσοι θα έρθουν εδώ το ΣΚ;

«Το πρώτο γκραφίτι στη Σκρα έγινε από μένα και την παρέα μου τους Skra Ghetto Boys. Το κάνουμε για την παρέα μας, το κάνω για μένα και για τα τρία παιδιά τα οποία θα λείπουν και δεν μπορούν να έρθουν από την παρέα. Ποτέ δεν θεωρώ τον εαυτό μου δάσκαλο αν και πολλοί έμαθαν τέχνη του graffiti μέσα από μένα. Θεωρώ τον εαυτό μου ωστόσο, ως τον "μπρίζα" που "μπριζώνει" άλλους να κάνουν πράγματα. Δεν λέω ότι είμαι καλός γκραφιτάς, είμαι όμως ολοκληρωμένος. Ίσως απ’ τους λίγους ολοκληρωμένους. Έχω κάνει τα πάντα. Τρένα, παράνομα, νόμιμα, ταράτσες, αυτοκίνητα, τοίχους. Όπου μπορούσες να βάψεις με spray έχω βάψει. Το κάνω για την ψυχή μου. Ήμασταν παιδιά και το κάναμε. Τώρα το κάνουμε για τα παιδιά μας».

Γιάννης Γκουμάκης

φωτoγραφίες:Τσαρίχα Μάλαμα

kalamaria24.gr