Στο πρόγραμμα του για το Δήμο Καλαμαριάς, στα ανεξάρτητα χαρακτηριστικά του συνδυασμού του αλλά και στην ανάγκη να επέλθουν σημαντικές αλλαγές στην πόλη αναφέρθηκε ο επικεφαλής της παράταξης «Καλαμαριά Πρώτη Ξανά» και υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμαριάς, Άρης Τεμεκενίδης, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, στο Kalamaria24.gr.
Κύριε Τεμεκενίδη πείτε μου κάποια πράγματα για εσάς. Για τα χρόνια σας πριν την πολιτική αλλά και για τα πρώτα σας επαγγελματικά βήματα
- Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, σαν παιδί γύρισα όλη τη Μακεδονία μιας και οι γονείς μου ήταν εκπαιδευτικοί και το 1977 γυρίσαμε στην Καλαμαριά. Έχω τελειώσει το παλιό 5ο Γυμνάσιο Αρρένων, ένα ιστορικό σχολείο και ένα από τα πολύ καλά δημόσια σχολεία της Θεσσαλονίκης, το οποίο έβγαλε προσωπικότητες σε όλους τους χώρους, των τεχνών, της πολιτικής, των επιστημών κλπ. Πέρασα στο πανεπιστήμιο, στο Χημικό του Αριστοτελείου που ήταν και η επιθυμία μου, δούλεψα κάποια χρόνια μετά το στρατιωτικό, στην Αθήνα, σε κάποιες πολυεθνικές στο χώρο του φαρμάκου και κάποια στιγμή αποφάσισα να επιστρέψω στα πάτρια εδάφη κάνοντας μία επαγγελματική στροφή όταν ήμουν 29 χρονών, για να ασχοληθώ με την ιδιωτική εκπαίδευση. Δεν υπήρχε καμία προοπτική να μπω στη δημόσια εκπαίδευση εκείνη την εποχή. Υπηρέτησα το μονόδρομο λοιπόν της ιδιωτικής εκπαίδευσης, πρώτα σαν υπάλληλος στα τέλη της δεκαετίας του ‘90. Μετά βλέποντας την τάση να γίνονται φροντιστήρια στις συνοικίες, ξεκινήσαμε μία ομάδα ανθρώπων να φτιάξουμε το δικό μας φροντιστήριο. Γεννήθηκαν λοιπόν τα φροντιστήρια «Ανατολικό». Σήμερα έχουμε τρία φροντιστήρια: Ένα στην Καλαμαριά, στη Βασιλίσσης Όλγας στο Ντεπώ, και στο κέντρο της πόλης στην Παλαιών Πατρών Γερμανού με Παύλου Μελά. Παράλληλα έχουμε ένα κέντρο δια βίου μάθησης στον όμιλο που έχει έδρα την Καλαμαριά όπου εκεί αξιοποιούνται Ευρωπαϊκά προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ανέργων και εργαζομένων. Είμαι παντρεμένος εδώ και 23 χρόνια, έχω τρία παιδιά τα οποία σπουδάζουν.
Πότε και για ποιο λόγο αρχίσατε να ασχολείστε με την πολιτική και την τοπική αυτοδιοίκηση;
- Είμαι ένας άνθρωπος που ασχολούμαι με τα κοινά από την εποχή της δεκαετίας του ‘80 με τον εκδημοκρατισμό και μέσα στα σχολεία, με τη δημιουργία του 15μελους.Εκλέχθηκα μαθητής 15 χρονών στην πρώτη Λυκείου, ήμουν ο μικρότερος μέσα σε μία ομάδα ανθρώπων που σήμερα παίζουν μεγάλο ρόλο μέσα στα πράγματα της πόλης και της πολιτικής όπως είναι ο Άρης Στυλιανού, ο Σωκράτης Φάμελλος και πολλοί άλλοι. Μετέπειτα, στο πανεπιστήμιο, από την πρώτη στιγμή ήμουνα συνδικαλιστής, πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου στο Χημικό. Για αρκετά χρόνια διατέλεσα Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Φροντιστών Βορείου Ελλάδος και υπήρξα Γενικός Γραμματέας και μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος με την οποία ακόμη και σήμερα διατηρώ μία ιδιαίτερη σχέση.
Γύρω στο 2014, παρότι είχα αρκετά αυξημένες ευθύνες γιατί ήμουνα γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας, -κατέβαινα στην Αθήνα, είχα συνάντηση με υπουργεία, με φορείς σε ένα δευτεροβάθμιο όργανο-, κάποια στιγμή αρχίσαμε να συζητάμε για τα δημοτικά. Πάντοτε συζητούσαμε για την τοπική αυτοδιοίκηση χωρίς να έχω όμως ιδιαίτερη εμπλοκή. Η μητέρα μου σκέψου ήταν υποψήφια δήμαρχος δύο φορές στην Καλαμαριά τη δεκαετία του 90'. Κάποια στιγμή άρχισα παράλληλα να σκέφτομαι αυτό που λέγεται «υστεροφημία των ανθρώπων». Ήξερα ότι το ‘14 για παράδειγμα θα λέγανε ότι ο Άρης είναι ένας καλός οικογενειάρχης κι ένας καλός δάσκαλος.
Όταν λοιπόν καθόμουνα και σκεφτόμουνα τον απολογισμό κοντά στα 45, 46, 47 χρόνια, έβλεπα ότι αυτά δε μου φαίνονταν αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι ενδιαφέρομαι για την Καλαμαριά και με ενδιέφερε πραγματικά να προσφέρω. Το ‘14 εκλέχθηκα πρώτος σε σταυρούς με την παράταξη του Μανώλη του Λαμψίδη. Η αλήθεια είναι ότι τότε άρχισα να μαθαίνω ποιες είναι οι δυνατότητες και τι μπορεί να κάνει ο δήμος για να παρέμβει και να βελτιώσει, ή να μη βελτιώσει, τις συνθήκες μέσα στην Καλαμαριά. Και βέβαια αυτό κάπου γύρω στο 2017 με ‘18, άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα να ηγηθώ ενός σχήματος. Βλέποντας όμως ότι δεν μπορεί μέσα στην τοπική αυτοδιοίκηση να υπάρξει ανεξαρτησία, όλα τα σχήματα βγαίναν μέσα από κομματικά γραφεία, εγώ επιχείρησα να πείσω και την προηγούμενη παράταξη χωρίς να το καταφέρω, να ανεξαρτητοποιηθούμε. Το ‘18 δημιουργήσαμε μία καινούργια παράταξη με αυτοδύναμα χαρακτηριστικά. Έλεγα και το πίστευα ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση τα πράγματα ξεκινάνε ανάποδα.Δεν έρχεται κάποιος σωτήρας από κάποιον μηχανισμό που σου λέει «αυτά μπορείς να κάνεις στην πόλη σου». Νομίζω ότι από «τα κάτω» οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν μία τέτοιου είδους κίνηση η οποία να δίνει φωνή σε όλους.
Ο τρόπος που στήσαμε το πρόγραμμά μας την προηγούμενη φορά και τώρα, είχε να κάνει με τη συμμετοχή όλων των ανθρώπων. Η φωνή τους ακούστηκε και καταγράφηκε. Ενώ ξεκινούσαμε δηλαδή από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, όλοι συμφωνούσαμε στην ανάγκη να κάνουμε πράγματα για την πόλη και η βασική μας συμφωνία ήταν, πρώτον, ότι θέλουμε κάτι να κάνουμε και δεύτερον, ότι δεν προσδοκούμε κάποιο προσωπικό όφελος. Το δεύτερο για μένα είναι θεμελιώδες. Νομίζω ότι ο υγιής τρόπος είναι αυτός που περιγράφω. Θα χάσεις από την εμπλοκή σου αυτή, χρόνο, κόπο, θα έχεις στεναχώριες όταν προσπαθείς να κάνεις κάτι και δεν γίνεται. Και χρήμα θα χάσεις. Ένας δημοτικός σύμβουλος δεν παίρνει μισθό και δεν αμείβεται για τις ώρες που κάνει κάτι μέσα στο δήμο. Είναι εθελοντική από τη μία πλευρά η θέση αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο σοβαρή. Αναλαμβάνεις κάποιες υποχρεώσεις γιατί κάποιοι συμπολίτες σου δίνουν ένα συγκεκριμένο ρόλο και πρέπει να τους εκπροσωπήσεις. Θεωρώ ότι το σύνολο των μελών της παράταξής μας είναι άνθρωποι ανιδιοτελείς που προέρχονται από κάθε κοινωνική και οικονομική τάξη και χαρακτηρίζονται από τη διάθεση προσφοράς σε εθελοντική βάση.
.jpg)
Αυτό που επιδιώκουμε θέλοντας να δείξουμε τη δύναμη που έχουμε, είναι να συσπειρώσουμε γύρω μας όλες τις υγιείς δυνάμεις της Καλαμαριάς. Για αυτό και καταφέραμε να έχουμε ένα πλήρες ψηφοδέλτιο, στο οποίο δεν υπάρχουν υποψήφιοι οι οποίοι μπήκαν εξ ανάγκης για να συμπληρώσουμε. Και οι 88 που είναι το μέγιστο επιτρεπόμενο, είναι ενεργοί πολίτες, είναι άνθρωποι από κάθε γωνιά της Καλαμαριάς, από κάθε χώρο εθελοντισμού, ακαδημαϊκοί, νομικοί, άνθρωποι του πνεύματος, καλλιτέχνες,ζωγράφοι, μουσικοί. Και βέβαια επαγγελματίες. Το πρώτο και βασικό προσόν ενός δημοτικού συμβούλου είναι το να έχει ρόλο ήδη στη ζωή του. Από την άλλη είναι άνθρωποι οι οποίοι ούτως ή άλλως είχαν ένα ρόλο μέσα στην πόλη. Που ανήκουν σε συλλόγους, έχουν δημιουργήσει δομές ή συμμετέχουν, έχουμε ανθρώπους οι οποίοι διατρέχουν την Καλαμαριά και όχι μόνο,υποψηφίους με μία ιδιαίτερη ευαισθησία για την προστασία των ζώων, με την άγρια φύση. Δε γίνεται να έχεις ανθρώπους που είναι φωτεινοί παντογνώστες αλλά θες ανθρώπους που στον τομέα τους έχουν γνώση και πραγματική προσωπική εμπλοκή. Εγώ αυτό που ονειρεύομαι είναι αυτοί οι 88 άνθρωποι και όλοι οι υπόλοιποι που συμμετέχουν και βοηθάνε στη διαμόρφωση των προγραμμάτων της παράταξης, είναι να πείσουμε τον κόσμο και στις 8 Οκτωβρίου να πάμε να κάνουμε όλοι μαζί μία «άλωση» του Δημαρχείου Καλαμαριάς. Να είμαστε όλοι εκεί, να μπορέσουμε να δούμε κάθε πτυχή της ζωής του Καλαμαριώτη, ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Πολλοί λένε ότι η παράταξή μας είναι μία παρέα. Και εγώ απαντάω ότι όντως είναι μία παρέα πολυπληθής τώρα πια. Οι παρέες έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο. Από παρέες ανθρώπων που είχαν ευαισθησία βγήκαν τα πιο ωραία προγράμματα και αποτελέσματα.
Ποιο είναι το πρόγραμμα σας για την Καλαμαριά σε περίπτωση που αναλάβετε τη διοίκηση του Δήμου;
Χωρίσαμε το πρόγραμμα σε δύο μέρη. Το ένα μέρος το βαφτίσαμε«12 μήνες για 12 προτεραιότητες» οι οποίες διατρέχουν βασικά πράγματα που μπορούν να γίνουν. Από 1/1/2024 που αναλαμβάνει η νέα διοίκηση, θέλουμε να δείξουμε άμεσα μία διαφορά σε επίπεδο καθημερινότητας πεζοδρομίων, προσβασιμότητας, συμπερίληψης των συνανθρώπων μας που εξαιρούνται όπως είναι τα ΑμεΑ, 5 βασικά πράγματα που είναι για τα αδέσποτα, για τον ηλεκτροφωτισμό και την καθαριότητα. Να έχουμε μία καθαρή και ανθρώπινη πόλη, προσβάσιμη σε όλους. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να δημιουργήσουμε ράμπες ΑΜΕΑ σε όλους τους κόμβους της Καλαμαριάς μέσα σε ένα χρόνο αλλά στους βασικούς κόμβους, στις βασικές περιπατητικές γραμμές, θέλουμε να τα κάνουμε άμεσα, γιατί έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια.
Σε δεύτερο επίπεδο θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τα περιουσιακά στοιχεία της Καλαμαριάς. Εδώ πάνω στηρίζεται ουσιαστικά το πρόγραμμα. Το πρώτο έχει να κάνει με τις μεγάλες ευκαιρίες που έχει Καλαμάρια με το παραλιακό μέτωπο. Μπορεί να θεωρείται μια καραμέλα αλλά το παραλιακό μέτωπο είναι το μεγάλο περιουσιακό στοιχείο και το μεγάλο στοίχημα αν θέλετε της Καλαμαριάς που η θα την πάει μπροστά ή θα την καταστρέψει σαν πόλη.
Όλες οι παρατάξεις σχεδόν αναφέρονται στο παραλιακό μέτωπο. Εσείς τι σχεδιασμό έχετε;
Το παραλιακό μέτωπο είναι μία μεγάλη ιστορία γιατί αυτή τη στιγμή που συζητάμε, ο Δήμος δεν έχει ούτε ένα τετραγωνικό στην κατοχή του. Αφενός γιατί η προηγούμενη διοίκηση δεν τα ζήτησε, λήξανε τα παραχωρητήρια το 2013 -και ο Θεοδόσης Μπακογλίδης ήταν δήμαρχος μέχρι το 2019- και αφετέρου γιατί, η διοίκηση Δαρδαμανέλη δεν ζήτησε τίποτα επίσης.
Πρέπει αρχικά να βρεθεί τρόπος να απαλλοτριωθεί το μεγάλο οικόπεδο της Εθνικής Τράπεζας για να δημιουργηθεί ένας χώρος πρασίνου, να τελειώσουμε με τις δύο οικοδομικές άδειες που είναι ενεργές λίγο παρακάτω και από κει και πέρα,να αρχίσουμε να βλέπουμε τι θα γίνει με το Παλατάκι σε συνάρτηση με το Κόδρα.
Το Κυβερνείο, δεν το συζητάμε, πρέπει να περάσει σε δημόσιο έλεγχο, κάτι το οποίο τώρα είναι αμφισβητήσιμο. Όσο ήταν στα χέρια του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, ας πούμε ότι το θέμα χρήσης και το ιδιοκτησιακό ήταν λυμένο. Όταν έληξε το παραχωρητήριο και είδαμε και τις προθέσεις ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν στόχο να προστατεύσουν αλλά να εκποιήσουν δημόσια περιουσία, είδαμε ότι τα πράγματα είναι αλλιώτικα. Πρώτα από όλα λοιπόν πρέπει να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα του χώρου. Δεύτερον, οι προτάσεις υπάρχουν και είναι και καταγεγραμμένες από τον κόσμο της Καλαμαριάς. Ότι συζητάμε να γίνει εκεί πέρα ένας τόπος ιστορικής μνήμης, γιατί παραδίπλα είναι τα Απολυμαντήρια και θα μπορούσε αυτός ο τόπος να στεγάσει όλη την προσφυγική μνήμη, να γίνει ένα εκθεσιακό κέντρο, να γίνει ένας χώρος όπου θα συγκεντρώνονται οι απόδημοι Έλληνες με την όποια μορφή και βέβαια να γίνει ένα συνεδριακό κέντρο.
Να δημιουργήσουμε στην ουσία ένα χώρο που θα γίνει το τοπόσημο της Θεσσαλονίκης. Το πώς θα γίνει αυτό είναι το δευτερεύον. Αν θα το έχει ο δήμος Καλαμαριάς ή θα δημιουργηθεί ένας φορέας στον οποίο θα συμμετέχει και ο μητροπολιτικός δήμος, ίσως και η περιφέρεια, για να μπορέσει να γίνει κάτι εκεί το οποίο να είναι αποτελεσματικό και γρήγορο γιατί το κτίριο θα πέσει... Για να μην πέσει, μπορεί να το δούμε και boutique hotel. Νομίζω πως από ένα χώρο που θα έχει μουσειακό χαρακτήρα, θα προάγει τον πολιτισμό, θα αξιοποιεί ακριβώς το σημείο πάνω στο Θερμαϊκό που είναι κομβικό, αυτό νομίζω ότι όλοι μας έχουμε να κερδίσουμε και όχι μόνο οι Καλαμαριώτες.
Από πάνω βρίσκεται το στρατόπεδο Κόδρα. Με το παραχωρητήριο της κυβέρνησης, μαζί με κάποια κομμάτια τα οποία αγοράστηκαν ή απαλλοτριώθηκαν, ανήκουν στο Δήμο τα 2/3. Δυστυχώς δεν έγινε καμία κίνηση. Οι προηγούμενες διοικήσεις -για αυτό το λόγο και καταδικάστηκαν στις προηγούμενες εκλογές κι άλλαξε χέρια η διοίκηση της Καλαμαριάς-, ενώ πήρανε το χώρο και ενώ άλλοι δήμοι μας έδειξαν το δρόμο, δεν κάναν τίποτα. Δεν αξιοποιήσαμε ένα τόσο μεγάλο χώρο ο οποίος είναι χαρακτηρισμένος πάρκο και τον οποίο θα μπορούσαν να τον απολαύσουν και οι Καλαμαριώτες και όλοι οι Θεσσαλονικείς. Η νέα διοίκηση από την άλλη πλευρά άφησε να πάνε χαμένα τέσσερα χρόνια.
Η άποψη μας είναι να μαζέψουμε τον κόσμο της Καλαμαριάς, να συνεισφέρει σε προτάσεις για το τι θα το κάνουμε. Ποιο από τα 16 διατηρητέα θα γίνει μουσείο, ποιος χώρος θα γίνει εκθεσιακός και πώς θα διαμορφωθεί ο υπόλοιπος ελεύθερος χώρος ως ένα υπερτοπικό άλσος πρασίνου. Όλα αυτά δεν έγιναν ούτε ως κουβέντες καφενείου αυτήν την τετραετία. Αντιθέτως πήγε να περάσει ένα ειδικό νομοσχέδιο ο δήμαρχος για να εξυπηρετήσει άλλου είδους πράγματα, τα οποία δεν μπορούν και να γίνουν κιόλας. Το 2003 βγήκε τελεσίδικη απόφαση από το Συμβούλιο Επικρατείας που δεν επιτρέπει καμία επιπλέον δόμηση μέσα στο Κόδρα και ο Δήμαρχος σχεδίαζε να χτίσει νέα κτίρια. Να συζητήσουμε, να βάλουμε έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για να επιλεγεί η καλύτερη ιδέα, για να διαμορφωθεί και από κει και πέρα, να αρχίσουμε μελέτες και χρηματοδοτήσεις. Αυτή είναι η ιστορία.Ο δήμαρχος πήγε ανάποδα και ζητούσε χρήματα. Κανένας δε σου δίνει χρήματα και δε σου παραχωρεί κάτι αν δεν έχεις σχέδιο έτοιμο του τι να το κάνεις. Από την άλλη, είναι η Μαρίνα όπου ακούγεται ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει σκοπό να την μετατρέψει σε ένα οικόπεδο με ξενοδοχεία και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από κανέναν. Κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι θα δημιουργηθεί μία τσιμεντούπολη μέσα στην πόλη μας,η οποία θα αλλάξει και το μικροκλίμα της περιοχής, για να κερδίσουν κάποιοι συγκεκριμένοι. Εμείς θέλουμε μία σύγχρονη ευρωπαϊκών προδιαγραφών Μαρίνα.
Το Νοσοκομείο Παναγία είναι ένας χώρος ο οποίος χτίστηκε κατά παρέκκλιση των οικοδομικών όρων για να είναι υγειονομικού χαρακτήρα. Εκεί πρέπει να συζητήσουμε. Μπορούμε να δούμε την περίπτωση να ξαναζωντανέψει το Παναγία και να γίνει μία πανεπιστημιακή Πτέρυγα ειδική για συγκεκριμένους τομείς υγείας, όπως η γηριατρική, η γυναικολογική και η ογκολογία. Όταν το 2012 έκλεισε το Παναγία, μας στέρησαν διακόσια κρεβάτια νοσοκομείου που πρέπει να του δοθούν πίσω. Έχει ανοίξει ο δρόμος εδώ και τέσσερα χρόνια. Τα 200 κρεβάτια να γίνουν 400και να έχουμε στα όρια της Καλαμαριάς ένα μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο θα εξυπηρετήσει αεροδρόμιο, Χαλκιδική το καλοκαίρι, όλους τους Καλαμαριώτες και την ανατολική Θεσσαλονίκη.
Το αλιευτικό καταφύγιο είναι επίσης ένα μεγάλο θέμα. Πρέπει να γίνει και γρήγορα γιατί μην ξεχνάμε ότι η περιοχή εκεί έχει εστίαση.Μη δούμε πάλι αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη με το Μετρό, που καταστράφηκαν επιχειρήσεις από τις λαμαρίνες. Να γίνει το έργο γρήγορα, να αποδοθεί, να ‘ρθούνε εδώ οι Κρηνιώτες ψαράδες. Ήδη καθυστερεί γιατί τρία χρόνια ο κ. Δαρδαμανέλης, ενώ του λέγαμε ότι πρέπει να αλλάξει το σχέδιο και ότι δεν μπορεί να πάει με αυτή την πρόταση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης- η οποία απορρίπτονταν συνέχεια και από το ΣΥΡΙΖΑ και από τη Νέα Δημοκρατία-, δε μας άκουγε. Όταν άκουσε, συμμάζεψε το έργο, έγινε αποδεκτή η χρηματοδότηση αλλά περιμένουμε ακόμα να την πάρουμε.
Αυτά είναι μερικά πράγματα και έχουν να κάνουν την παραλία. Υπάρχουν δεκάδες πράγματα για ολόκληρη την Καλαμαριά όπως η αναδιοργάνωση σε όλο το κομμάτι της καθαριότητας και γενικότερα των επιχειρήσεων του δήμου.
Μιλήστε μου για τους σχεδιασμούς σας στα προβλήματα καθημερινότητας. Ποια θεωρείτε ότι χρήζουν άμεσες παρεμβάσεις;
Η καθαριότητα όπως σας έλεγα, θέλει αναδιοργάνωση, επαγγελματικά εργαλεία, σχεδιασμό. Αλλιώς θα περάσει σε ιδιωτικά χέρια και κάποιοι δεν το λένε αλλά «ξερογλείφονται» για να το κάνουν. Ήδη πολλοί τομείς έχουν φύγει από τα χέρια του δήμου και έχουνε πάει σε ιδιότητες.
Κοινωνική πολιτική. Είναι ένας τομέας ο οποίος είναι στα χέρια των δήμων και έχει να κάνει με κάθε έκφανση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει μια οικογένεια, ένας άνθρωπος μέσα στην πόλη. Δεν μπορεί το μοναδικό υπνωτήριο αστέγων που υπάρχει στο πολεοδομικό συγκρότημα να βρίσκεται στα Σφαγεία. Η Καλαμαριά έχει και άστεγους. Και ο πολιτισμός μας λέει ότι όταν πιάνει - 5 η θερμοκρασία ή 0, πρέπει τουλάχιστον να έχεις μια ανοιχτή πόρτα για αυτούς τους ανθρώπους για να μπορέσουν να βρουν καταφύγιο. Υπάρχουν άστεγοι οι οποίοι δεν θέλουν βοήθεια ή την αποζητούν μόνο σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Πρέπει εμείς να τους δώσουμε τη δυνατότητα. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν βοήθεια και όχι υπό την έννοια της φιλανθρωπίας. Εμένα δε μου αρέσει και η λέξη φιλανθρωπία. Αντιθέτως με γοητεύει η λέξη αλληλεγγύη. Υποτίθεται ότι η πολιτεία, αν θέλουμε να μιλάμε για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή, πολιτισμένη κοινωνία, θα πρέπει να έρχεται και να εξισορροπεί αυτό το πρόβλημα σε κάποιους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες από κάποιους άλλους. Δεν μπορεί να έχουμε δομές οι οποίες είτε να υπολειτουργούν, όπως είναι το ΚΔΑΠ ΜΕΑ του Δήμου, το οποίο είναι σε κατάσταση, που δεν τιμάει κανέναν εδώ και χρόνια. Όπως την παρέδωσε ο προηγούμενος έτσι τη λειτούργησε και ο επόμενος. Χωρίς καμία αλλαγή, με λειψό προσωπικό, για κάποιες ώρες, χωρίς στην ουσία σοβαρή παρέμβαση και βοήθεια στα άτομα με αναπηρία. Δεν μπορεί να μην έχεις ένα χώρο ημιαυτόνομης διαβίωσης.
Τις προάλλες είχαμε μια γυναικοκτονία μέσα στην Καλαμαριά, 100 μέτρα απόσταση από το Δημαρχείο. Δεν μπορεί ένας Δήμος σύγχρονος σαν την Καλαμαριά να μην έχει στην ουσία έναν τρόπο να στηρίξει την κακοποιημένη γυναίκα. Ανώνυμα. Με έναν τρόπο που θα μπορεί να το κάνει διακριτικά, έτσι ώστε να μην φτάνουμε στο ακραίο σημείο. Γιατί δεν μπορώ να πειστώ ότι η δολοφονία αυτής της μάνας ήταν ένας κεραυνός εν αιθρία. Προφανώς υπήρχαν κι άλλοι. Κι αν υπάρχουν τέτοιες δομές, κάποιες γυναίκες, κάποια στιγμή παίρνουν το θάρρος, αρκεί να υπάρχει όμως η δομή. Είμαστε πολύ πίσω και πρέπει να πάμε μπροστά. Δεν μπορεί να έχεις μια κοινωνική πολιτική που όταν δίνεται συσσίτιο, δεν έχει μια ράμπα για να πηγαίνει ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που ζει με το ΕΚΑΣ.
Παιδεία. Οι Δήμοι, δυστυχώς ή ευτυχώς έχουν τις τελευταίες δεκαετίες αναλάβει υποχρεώσεις που είχε η Πολιτεία. Ναι, είναι αλήθεια με λειψές χρηματοδοτήσεις για όλα αυτά. Η σχολική στέγη στην Καλαμαριά είναι προβληματική. Χρειαζόμαστε ένα 8ο Λύκειο στην επέκταση σχεδίου πόλεως, γιατί σε όλα τα τμήματα έχουμε υπέρβαση του αριθμού των μαθητών για να μπορέσουν να φιλοξενηθούν και δεν φτάνουν πάλι οι θέσεις αυτές. Χρειαζόμαστε ένα σχολείο στη Νέα Κρήνη γιατί το κτίριο είναι 70 ετών και προφανώς δεν είναι στις προδιαγραφές να μπορεί να βοηθήσει τα σύγχρονα προγράμματα εκπαίδευσης.
Πολιτισμός. Το «Παρά θιν’ Αλός» πρέπει να επιστρέψει στη γενέτειρά του, στο Κόδρα. Εμείς έχουμε εκπονήσει ένα πολύ εκτεταμένο σχέδιο, το οποίο έχει να κάνει με τα θέματα του πολιτισμού, που αξιοποιεί τον πρωτογενή πολιτισμό, δηλαδή τους ανθρώπους. Γιατί έχουμε πολλούς καλλιτέχνες και γνωστά ονόματα που κατοικούν στην Καλαμαριά και δεν τους έχουμε αξιοποιήσει. Και στον σχεδιασμό αλλά και στη συμμετοχή. Και επίσης έχουμε και εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες ανθρώπους που ασχολούνται με τις τέχνες χωρίς να βρίσκουν ένα πεδίο προβολής της δουλειάς τους. Μπορείς να αγκαλιάσεις τον πρωτογενή πολιτισμό, αυτό που βγαίνει από την ερασιτεχνική δημιουργία, να του δώσεις φωνή. Δεν το δέχομαι θεατρικοί θίασοι, οι μεγαλύτεροι της χώρας, να έρχονται από την πρωτεύουσα στη Θεσσαλονίκη και να φιλοξενούνται σε κινηματογράφους και εμείς να έχουμε εδώ το Μελίνα Μερκούρη που είναι θέατρο και να μη φιλοξενεί τέτοιου είδους παραστάσεις. Προφανώς εκεί πρέπει να κάνεις κάποια βήματα, να προσλάβεις έναν καλλιτεχνικό διευθυντή, να οργανώσεις ένα τέτοιο σχέδιο έτσι ώστε να έχεις δράσεις πολιτισμού η οποίες να είναι βιώσιμες από τη μία αλλά και να αγκαλιάζουν όλο αυτό το πλέγμα των πραγμάτων. Είχαμε το Πεδίο Δράσης Κόδρα που ήταν ένα διεθνές εικαστικό φεστιβάλ. Συμμετείχαν από όλο τον κόσμο καλλιτέχνες, γλύπτες, ζωγράφοι, φωτογράφοι κλπ. Κι αυτό κάποια στιγμή τελείωσε ξαφνικά. Το κλείσαμε και «πάμε για άλλα». Δεν μπορεί να πηγαίνουμε έτσι.
Το 2ο βασικό στοιχείο της Καλαμαριάς πέρα από το παραλιακό μέτωπο είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Έχουμε ένα υψηλότατο ποσοστό ανθρώπων που έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, έχουμε πάρα πολλούς καλλιτέχνες, πανεπιστημιακούς, ακαδημαϊκούς, οι οποίοι κατοικούν στην Καλαμαριά και δεν τους έχουμε αξιοποιήσει. Έχουμε παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Καλαμαριά και αυτούς τους ανθρώπους δεν τους έχουμε καλέσει να δώσουν μια συναυλία. Το πιάνο του Σταύρου Κουγιουμτζή, δωρήθηκε από την οικογένεια του όταν πέθανε και το είχαμε και σκονίζονταν στα σκαλιά του Μελίνα Μερκούρη. Κι αυτή τη στιγμή αναδείχτηκε από το δήμαρχο Πυλαίας-Χορτιάτη και είναι εκεί. Και δεν θα ξαναγυρίσει στην Καλαμαριά. Γιατί εμείς δεν ξέραμε ούτε καν αυτό να αξιοποιήσουμε.
Αν είστε στο 2ο γύρο, θα ζητήσετε τη στήριξη από κάποιο συγκεκριμένο συνδυασμό;
Εάν είμαστε μέσα στο δεύτερο γύρο, θα ζητήσουμε από τον απλό δημότη να μας στηρίξει. Είναι έξω από τη λογική μας οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, οι οποίες δεν έχουν παρόντα τον δημότη. Το τι θα κάνουμε ακριβώς όμως θα το αποφασίσουμε όλοι μαζί σαν ομάδα όπως είμαστε, για να μπορέσουμε να το σεβαστούμε. Θεωρούμε ότι ούτως ή άλλως έχουμε σοβαρές πιθανότητες να είμαστε στον δεύτερο γύρο. Εμείς μάλιστα αυτό που λέμε είναι το εξής. Υπάρχουν τρεις «δρόμοι» στην Καλαμαριά και 8 Οκτωβρίου θα διαλέξει ο πολίτης έναν από αυτούς.Ο πρώτος δρόμος είναι να συνεχίσει η Καλαμαριά σε μια διοίκηση η οποία είναι συντηρητική, κομματική, με εξυπηρετήσεις κλπ. Ο δεύτερος δρόμος είναι να πάμε ακόμη πιο πίσω, σ’ αυτό που απέρριψε το ‘19 η Καλαμαριά. Του «χτυπήματος στην πλάτη» είδαμε που μας πήγε τα τελευταία 10-15 χρόνια. Και η τρίτη πρόταση είναι μια πρόταση η οποία πατάει στα πόδια της και έχει μια ομάδα που μπορεί να την εξυπηρετήσει, που έχει ανιδιοτέλεια και γνώση και διάθεση να κάνει πραγματικά, τομές μέσα στην πόλη.
Έχει την επίσημη στήριξη από κάπου αυτή τη στιγμή ο συνδυασμός σας;
- Υπήρξε μια στήριξη από την πλευρά των Οικολόγων Πράσινων και έχουμε ένα άτομο στο ψηφοδέλτιο.Από την άλλη, έχουμε τη στήριξη από την πλευρά των μελών του ΣΥΡΙΖΑ Καλαμαριάς. Εξάλλου ο επικεφαλής της παράταξης της τρέχουσας περιόδου στο Δημοτικό συμβούλιο, του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο μας. Δεν έχουμε πρόβλημα με αυτό. Ένα οποιοδήποτε δημοκρατικό κόμμα που θέλει να συμμετέχει και συμφωνεί με αυτά που έχουμε κάνει και με τη στάση που κρατάμε μέσα στην Καλαμαριά σαν παράταξη, μας ευχαριστεί που μας στηρίζει. Εμείς δεν έχουμε ούτε γραμμάτια να εξοφλήσουμε, ούτε και θα αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στα ζητήματα της Καλαμαριάς, επειδή το λέει κάποιος μηχανισμός.
Το Σύνταγμά μας παράλληλα, επιβάλλει στην τοπική αυτοδιοίκηση να μην κατεβαίνουν τα κόμματα. Κατεβαίνουν παρατάξεις δημοτικές. Συμμετέχει δηλαδή η τοπική κοινωνία, αποφασίζει πώς θα αυτοοργανωθεί, για να μπορέσει στην ουσία να προχωρήσει τα θέματα. Ο Δήμαρχος πρέπει να είναι Δήμαρχος για όλους. Αυτό που απαιτείται είναι οι άξιοι άνθρωποι να παίρνουν δουλειά. Όταν ο λόγος που έχεις πάρει αυτή τη θέση είναι επειδή έχεις μια συγκεκριμένη κομματική ταυτότητα, τότε δεν πάει τίποτα καλά. Εμείς τις κομματικές ταυτότητες, τις έχουμε αφήσει στο σπίτι μας. Εγώ για τη μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο δεν γνωρίζω ή και αν γνωρίζω, δε ρώτησα ποιες είναι οι κομματικές προτιμήσεις. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να γνωρίζω ότι συμπορευόμαστε στα θέματα της πόλης μας.Είμαστε μια παράταξη η οποία δημιουργήθηκε από τα κάτω και προχωράει. Και αυτό νομίζω είναι και μεγάλη μας δύναμη.
Γιάννης Γκουμάκης
Kalamaria24.gr
-7.JPG)
0 Σχόλια