Πρόκειται για μια συμπαραγωγή της ΕΡΤ, που αποτελεί ωδή στη δύναμη της τέχνης και της αφοσίωσης, στη διαχρονική ανάγκη για έκφραση και δημιουργία, αλλά και υπενθύμιση πως ακόμη και όταν η σκηνή είναι μικρή, οι φωνές μπορούν να ηχήσουν δυνατά.
Το ντοκιμαντέρ φωτίζει την πορεία των Vavel, ενός από τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα της ελληνικής heavy metal σκηνής των 80s. Μέσα από μαρτυρίες, σπάνιο αρχειακό υλικό και καλλιτεχνική ευαισθησία, ο θεατής παρακολουθεί το ξεκίνημα της μπάντας από τη Θεσσαλονίκη, τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν, τις απογοητεύσεις, αλλά και την επιμονή τους να μείνουν πιστοί στο όραμά τους.
Παράλληλα, η ταινία δεν περιορίζεται στη μουσική, αλλά εστιάζει στο κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής, αναδεικνύοντας την έλλειψη υποδομών, την πολιτισμική απομόνωση και το πάθος των νέων καλλιτεχνών για δημιουργία χωρίς συμβιβασμούς.
Ο Μιχάλης Αγραφιώτης είχε μιλήσει στο kalamaria24.gr τον Μάρτιο του 2024, αποκαλύπτοντας ότι η πρώτη σπίθα για το ντοκιμαντέρ άναψε όταν παρακολούθησε μια αντίστοιχη ταινία για το αθηναϊκό συγκρότημα Spitfire. «Οι Αθηναίοι έκαναν ντοκιμαντέρ για τους δικούς τους – εμείς για τους δικούς μας δεν θα κάνουμε ένα;» αναρωτήθηκε. Έτσι ξεκίνησε η ιδέα για τους Vavel, ένα heavy metal συγκρότημα που γεννήθηκε στην Καλαμαριά.
Όπως αποκάλυψε, όλα τα μέλη των Vavel ήταν νεαροί Καλαμαριώτες, παθιασμένοι με τη μουσική, που ονειρεύονταν διεθνή καριέρα. Το 1988 πήγαν στη Γερμανία για να κυνηγήσουν το όνειρό τους, αλλά η πραγματικότητα ήταν σκληρή. Όταν έφτασε η στιγμή να πάρουν το τρένο για μια σημαντική ακρόαση στο Βερολίνο, δεν είχαν πια χρήματα για τα εισιτήρια. Έτσι, πήραν το δρόμο της επιστροφής — και μαζί του, τη ματαίωση ενός ονείρου.
Στο ντοκιμαντέρ, ο σκηνοθέτης τούς επιστρέφει κινηματογραφικά σε εκείνο το γκισέ, στον ίδιο σταθμό, 35 χρόνια μετά. Τους θέτει το ερώτημα: «Τι θα είχε αλλάξει αν είχατε πάρει εκείνο το τρένο;»
«Η ταινία δεν είναι μόνο μια ιστορία για τη μουσική. Είναι μια ταινία για τη ματαίωση, για τις χαμένες ευκαιρίες και για τα “αν” της ζωής μας», εξομολογείται ο δημιουργός.
Η Καλαμαριά ως λίκνο μουσικής
Στη συνέντευξη, ο Αγραφιώτης θυμάται την πλατεία Σκρα και τις συναυλίες heavy metal των 80s, τις τοπικές μπάντες όπως οι New Order, και τη στήριξη που είχαν οι καλλιτέχνες από φορείς, όπως επί δημαρχίας Λαζαρίδη, όταν οι Vavel απέκτησαν χώρο για πρόβες στην Πλαζ Αρετσούς. Παράλληλα, τονίζει πως μια πολιτιστική πολιτική με υποδομές, θεσμούς και στήριξη μπορεί να αναζωογονήσει τη σημερινή σκηνή της Καλαμαριάς.
👉 Η τηλεοπτική μετάδοση είναι την Παρασκευή 1/8, στις 23:00 στην ΕΡΤ3 – μη τη χάσετε
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη:
Μιχάλης Αγραφιώτης: «Το ντοκιμαντέρ για τους Βαβέλ είναι η ιστορία πίσω από τη ματαίωση ενός ονείρου»
.jpg)
0 Σχόλια